Nederland laat Engeland werken voor de winst

Zware nachtelijke regenval had ervoor gezorgd dat delen van de pitch nat waren. Het begin van de wedstrijd werd daarom een aantal malen uitgesteld. Uiteindelijk werd de wedstrijd gereduceerd tot 41 overs.

Captain Scott Edwards, die het stokje overnam van de geblesseerde Pieter Seelaar, koos na gewonnen toss voor eerst batten. Viv Kingma, Teja Nidamanuru en de debuterende Tim Pringle kwamen in het team voor Seelaar, Boissevain en Musa Ahmad.

Vikram Singh en Max O’Dowd openden. Nederland kwam langzaam uit de startblokken. De Engelse openingsbowlers Willey en Topley waren ‘spot on’, vaak iets back of a length.

Het eerste wicket viel op 17, toen Vikram Singh kort na zijn eerste boundary een pull shot mistimede op het bowlen van Willey. Even later had legspinner Adil Rashid succes toen O’Dowd hem sweepte. Een beetje uppish was voldoende voor Dawid Malan, die een prima vang pakte op square leg (34/2).

Net als Rashid sloeg Brydon Carse toe in zijn eerste over. Tom Cooper (17) deed geen moeite de lbw-beslissing te laten bekijken door de derde umpire.

Op een stand van 36/3 kwam de kersverse captain Scott Edwards naar de crease. Adil Rashid leek hem lbw te hebben. Niet voor het eerst in deze Series was er sprake van een succesvolle review. Het bleek geen googly of topspinner, maar een ‘gewone’ legspinner die de offstump zou hebben gemist.

Met prachtige schoten, waaronder De Leede een ‘wristy’ coverdrive voor vier en een arsenaal aan sweepshots van Edwards, werd het totaal verder opgebouwd. Edwards overleefde twee reviews van de Engelsen en Bas de Leede kopieerde wat O’Dowd deed op vrijdag door een raam van de mediatent met een zes over long on te breken.

De Leede (34) gebruikte zijn voeten goed op de spinners. Toch werd het 97/4/21e toen hij Livingstone over de mid on heen probeerde te slaan. Het minder goed getimede schot kwam in de handen van Willey terecht. Dat betekende een einde aan het partnership van 61 runs van Edwards en De Leede.

Teja Nidamanuru begon voortvarend en sloeg enkele perfect getimede boundaries. Aan de andere kant gaf Edwards er geen blijk van last te hebben van druk van de captaincy. Hij speelde een fantastische innings, ook toen de snelle (87 mph/ 140 kmh) Brydon Carse terugkwam in de aanval.

Met een juweel van een zes over the top bracht Edwards zijn 50 op het bord. Het vijfde wicket viel op 170 toen Nidamanuru (28) werd gebowld door Willey. Dit partnership bedroeg 73 runs.

Edwards kreeg de pakweg 5.500 toeschouwers op de banken met een schandalige reverse scoop voor zes op Willey. Willey nam echter revanche toen hij vanaf deep square leg met een onwaarschijnlijke direct hit Edwards (78) run out kreeg.

Tim Pringle kon zijn debuut helaas niet opluisteren met runs, omdat hij een googly van Rashid niet goed las en door de ‘gate’ werd gebowld.

Logan van Beek en Shane Snater vermaakten het publiek met weliswaar niet het grootste, maar wel meest spectaculaire partnership (van 44 runs) van de Oranje-innings. Shane Snater beukte een zes over square leg. Van Beek kwam ook op het feestje met twee enorme zessen over het hoofd, waarvan een op de laatste bal van de innings. Die klap bracht het eindtotaal op een respectabele 235/7, dus 5.7 per over.

Innings Engeland

Door een misfield in de covers wist Jason Roy al op de eerste bal de boundary te vinden. De derde bal was een perfect getimede square drive met hetzelfde eindresultaat. Roy, die had gefaald in de eerste innings, was nu wel bij de les met een classy innings.

Het 100 partnership met zijn maatje Phil Salt kwam in de vijftiende over. Beide batsmen deden eigenlijk niets spectaculairs: iets meer dan “a run a ball” met hoofdzakelijk reguliere cricketslagen.

Aryan Dutt, die aanvankelijk flink werd aangepakt, kreeg toch loon naar werken. Eerst kreeg Roy (73) een dikke outside edge die in de handen van Snater verdween. Daarna werd Salt (77) door de ‘gate’ gebowld door de 19-jarige offspinner. En ook Tom Cooper had succes toen Morgan (weer 0) een outside edge in de handen van (alweer) Snater zag verdwijnen.

Niet Jos Buttler, maar Liam Livingstone kreeg de kans de winst binnen te halen voor de Engelsen. Hij had echter buiten een beauty van de debuterende linkshandige spinner Tim Pringle gerekend.

Vervolgens dacht Dutt Malan lbw te hebben. Dat zou zijn derde wicket hebben betekend. De zoveelste review in deze Series toonde echter aan dat de bal net over de stumps zou zijn gegaan. Zonder verder wicketverlies brachten de elegante lefthanders Dawid Malan (36 not out) en Moeen Ali (42 not out) de winst dan toch bij de bezoekers.

Waarnemend coach Ryan Cook blikte terug op twee verschillende wedstrijden: "In de eerste wedstrijd zagen we hoe een team van wereldklasse opereert. Met het bat hebben we behoorlijk goed werk geleverd door op een recordtotaal te jagen, maar hun vaardigheid met het bat op een uitstekende pitch was buitengewoon en een les voor ons. Het lijdt geen twijfel dat al onze spelers beter zullen worden door de ervaring te worden blootgesteld aan deze norm van kundigheid en tactisch denken."

"Vandaag kozen we ervoor om als eerste te batten. Onze partnerships waren niet groot genoeg en werden op ongeschikte momenten gedurende de innings gebroken. We hadden misschien een competitief totaal van ongeveer 260 runs op het bord kunnen zetten. De pitch werd later op de dag wat langzamer, zoals verwacht, maar Engeland begon sterk. We vochten goed terug, namen een aantal belangrijke wickets en lieten strijd zien die we kunnen meenemen naar de laatste wedstrijd op woensdag."

Tegen het einde van de wedstrijd kondigde aanvoerder Pieter Seelaar zijn vertrek uit het internationale cricketlandschap aan (zie apart bericht op de website van de KNCB). Cook: "Pieter is een groot leider en een groot man. Onze spelers waren verdrietig en geschokt toen hij aankondigde dat hij zou stoppen, maar staan volledig achter hem. Hij wordt gewaardeerd door de groep en hij heeft zoveel bereikt in het Oranje shirt. Hij heeft enorme ervaring en waarde toe te voegen aan het team en hopelijk kan hij dicht bij de groep blijven."