Goed optreden Rippon houdt Nieuw-Zeeland niet van de winst af
Geplaatst op 29 maart, 2022Ondanks een prachtig allround-optreden van Michael Rippon won Nieuw-Zeeland de eerste One Dayer tegen Nederland vrij eenvoudig. De 30-jarige allrounder werd topscorer voor Nederland met 67 runs. Daarna nam hij 2-32 in acht overs, waaronder het ‘prize wicket’ van de afzwaaiende Ross Taylor.
Vooraf werd een Nederlandse stunt niet geheel onmogelijk geacht. Immers, twaalf Nieuw-Zeelandse toppers spelen in de lucratieve IPL, onder wie Kane Williamson, Tim Southee en Trent Boult. Toch zou op de Bay Oval een score van 300+ nodig zijn om een kans te maken tegen de in 2019 nipt verliezende World Cup-finalist.
Stephan Myburgh en Max O’Dowd openden op Kyle Jamieson en Matt Henry. Beiden lieten een aantal goed getimed cover drives zien alvorens O’Dowd van zijn batting glove aan de legside achter het wicket werd gevangen. Vikramjit Singh (19 runs) luisterde zijn ODI-debuut op met vier vieren, tot een uppercut in de handen van de third man belandde.
De Nederlandse middle order had moeite met de serieuze pace van Tickner en Henry, die bijna 140 km per uur aantikten. Na het vertrek van Scott Edwards en Bas de Leede stond Oranje op 45/5.
Michael Rippon en Pieter Seelaar knokten zich terug met een mooi partnership van 80 voor het zesde wicket; Rippon met een prima 67 en Seelaar (43) een knappe ‘gritty’ innings. Van Beek (14) en Boissevain (15) bepaalden de Nederlandse score op 202. Debutant Blair Tickner nam 4-50.
Innings Nieuw-Zeeland
Van Beek en Klaassen moesten met de nieuwe bal proberen NZ onder druk te zetten. Al snel was er succes voor Van Beek, die Martin Guptill caught behind kreeg.
202 verdedigen op runrate was uiteraard geen optie. Daarom werd er vol op de aanval gespeeld, onder andere met korte ballen met een deep backward square in de powerplay, in de hoop dat de batsmen daar een vangkans weggaven. De tactiek werkte niet; een top edge van Young vloog voor zes en de Kiwi’s sloegen boundary’s op 50% van alle korte ballen; een voorspelbare ‘elephant’s trap’.
Commentatoren Scott Styris en Grant Elliott waren kritisch over deze aanpak: back of a length en de batsmen geen ruimte geven had volgens hen de ‘stock ball’ moeten zijn.
De Nederlandse seamers waren in deze fase all over the place, met uitzondering van Klaassen. Dat veroorzaakte problemen voor captain Seelaar die nu werd beperkt in zijn opties en misschien wel sneller dan gepland zijn toevlucht moest nemen tot spin. Dat gebeurde in de dertiende over. Seelaar nam zelf de verantwoordelijkheid met een uitstekend spell. Van de andere kant nam Michael Rippon het over van Glover.
Behoudens een bijna-kansje op leg slip en een miniem run out-kansje vielen er in deze fase geen wickets. Henry Nicholls en Will Young bouwden rustig aan een partnership van 162 runs voor het tweede wicket. In de 32e over was er dan toch succes voor left arm spinner Rippon, die met een googly lefthander Nicholls cleande. Bonus was dat hierdoor Ross Taylor nog even naar het midden kwam. Met een ODI-gemiddelde van 48 heeft deze 38-jarige afscheid nemende Blackcap een indrukwekkende carrière gehad.
Taylor leek caught behind, maar werd niet gegeven. De review gaf de umpire gelijk. Toch won Rippon het gevecht toen hij Taylor even later cleande met een beauty “through the gate”.
Will Young bereikte nog nog net zijn eerste en welverdiende ODI-century op de laatste bal van de innings. Nieuw-Zeeland won met zeven wickets.
