Ryan ten Doeschate beëindigt legendarische carrière per 2022

Ten Doeschate's internationale carrière kende een lange pauze tussen 2011 en 2017, maar na zijn return hielp hij mee aan de kwalificatie voor de T20 World Cup, waar hij komende maand ook zelf om de winst zal gaan strijden. Een passend en prachtig slot van zijn carrière in Oranje ligt in het verschiet.

"De eerste ontmoeting met Ryan moet ergens in 2000 zijn geweest toen wij met een Nederlands Elftal-selectie speelden op het veld van de University of Cape Town, waarbij wij hoorden dat wij tegen een speler gingen spelen met een Nederlands paspoort. Hij maakte die dag voor ‘UCT’ al indruk door zijn onwaarschijnlijke inzet en volle overgave gedurende de gehele wedstrijd. Op dat moment had ik niet direct gedacht dat hij zou uitgroeien tot de beste speler die ooit voor Nederland zou uitkomen. Ryan was op dat moment een relatief snelle bowler, een waanzinnige fielder en echte atleet. Batten had op dat moment voor hem niet de prioriteit.”

Dat veranderde toen hij tijdens een tour door England met cricketclub Bloemendaal, waar hij een zomer voor uitkwam, werd benaderd door Essex CCC. Hij besloot, op advies van de voormalige Engelse openingsbatsman en captain Graham Gooch, in de winter naar Australië te gaan om zich daar te ontwikkelen als batsman en zodoende tot allrounder uit te groeien.

“Zijn work ethic is onvoorstelbaar en ik durf dan ook te beweren dat hij naast zijn ongelooflijke talent, hierdoor heeft bereikt wat hij heeft bereikt”, vervolgt Smits. “Voordat we het wisten, had hij z'n debuut gemaakt voor Essex en werd hij daar een vaste waarde. Het duurde nog drie jaar voordat hij voor het Nederlands Elftal zou uitkomen. Zijn eerste internationale wedstrijd was tegen Sri Lanka in 2006, waar Sri Lanka een onwaarschijnlijk aantal runs van 443 op het scorebord liet noteren, op dat moment een wereldrecord.”

Het werd snel duidelijk dat Ten Doeschate echt het verschil ging maken. Niet alleen in het veld, maar zeker ook daarbuiten. Naast een waanzinnig sympathieke vent, is ‘Tendo’ ook iemand die de ogen van de spelers verder deed openen. “Waar wij na een lange training genoten van rust in de middag, ging Ryan ieder moment dat het kon op pad met de trainers voor wat extra throw downs in de netten.”

Niet voor niets heeft Ten Doeschate al jaren het wereldrecord met het hoogste ODI-gemiddelde in handen. Grootheden als Kohli, Dhoni en Tendulkar (India) en De Villiers (Zuid-Afrika) hebben hem nooit kunnen verdrijven van deze plaats.

Smits: “Ryan drukte niet alleen met z'n prestaties een geweldige stempel op het spel van Nederland, maar stond ook altijd klaar om andere spelers tactisch en technisch verder te helpen. Hij wist ook andere spelers naar een hoger niveau te tillen en zijn vechtlust in het veld zorgde ervoor dat wij ook allemaal een stap extra deden.

Ik weet nog goed dat wij tijdens een kwalificatietoernooi voor het WK T20 in Engeland, een avond naar de TV keken waar een day/night-wedstrijd van Essex live werd uitgezonden. Daar speelde Ryan ook de sterren van de hemel. De wedstrijd eindigde laat in de avond, maar toen wij 's ochtends op het veld kwamen in Belfast stond Ryan al volledig omgekleed klaar om ons te helpen kwalificeren voor het WK. Hij deed dat ook zo voor de kwalificatie van het WK 2011 in India, waarvoor wij in februari/maart 2009 kwalificatiewedstrijden in Zuid-Afrika speelden. Ook hier reisde hij tussen Zuid-Afrika en Engeland heen en weer.”

Dat hij dan ook de man was die bij de winnende runs in het midden stond op die legendarische avond van 2009 waar Oranje in de openingswedstrijd van het toernooi England wist te verslaan, is zeker geen verrassing. Hij heeft Nederland doen beseffen dat we meededen en ook grote tegenstanders aankunnen. “Nederland zal Ten Doeschate zeker gaan missen, maar zijn impact zal nooit vergeten gaan worden."

Bondscoach Ryan Campbell voegt hieraan toe: "Het woord ‘geweldig’ wordt veel te gemakkelijk gebruikt in de professionele sport, maar het woord vat Ryans carrière wel perfect samen. Hij zal de geschiedenisboeken ingaan als de beste Associate-speler ooit. Persoonlijk zal ik altijd dankbaar zijn dat hij terugkeerde in ons team, nadat hij sinds 2011 niet meer had gespeeld. Hij gaf deze groep hoop en de overtuiging dat we tegen elke tegenstander konden strijden. Hij maakte simpelweg elke speler beter en zal door iedereen erg gemist worden."