Verzwakt Nederland wint Series op laatste bal

De vijfde en laatste T20I zou de beslissing brengen gezien de gelijke stand (2-2). Plaatselijke regenval betekende anderhalf uur wachten alvorens er kon worden gestart. Iets na 12.30 uur kon de eerste bal worden gebowld.

Door vlot verlies van het eerste wicket openden Sterre Kalis en Babette de Leede in feite. Het duo racete naar 36/1 na ruim vijf overs toen Sterre (op 25) werd gemist op square leg.

De 50 kwam in de elfde over, waarbij Kalis de aanvallende schoten maakte en De Leede (15) de ondersteunende rol speelde tot zij in de elfde over werd gebowld: 53/2.

Toen Sterre op mid off werd gevangen voor 39 was het 65/3 in de vijftiende over.

Een streep van een straight drive van Robine Rijke verdween in de handen van de knap reagerende Dietlind Foerster. Het werd zelfs
79/5 in de achttiende toen Eva Lynch de vangvaardigheid van de bowler nogmaals op de proef stelde.

Iris Zwilling speelde een uitstekende innings (22 uit 16 ballen) tot zij werd gestumpt en het 93/6 werd. Enkele singles later was het 97/7 na de maximale twintig overs.

Iris Zwilling had in haar eerste over succes toen Sterre een boogje op short extra cover vasthield.

Wittmann/ Khan was het te breken partnership. Eva Lynch (bowlen) en Isabelle (vangen) forceerden deze breuk: Khan uit en Namibië 27/2 in de zevende over.

Het publiek vroeg om Caroline de Lange. En het kréég Caroline de Lange. Een vang van Robine Rijke op backward point betekende 27/3.

Een over later was het weer raak op het bowlen van Frédérique Overdijk. Eva Lynch sprintte van short mid wicket naar square leg en pakte een prachtige vang.

Iets te veel losse ballen in deze fase leidden tot evenzovele boundaries.
Maar een vang van Jolien van Vliet achter het wicket op het bowlen van Frédérique Overdijk betekende vijf wickets down.

Door enkele fumbles in het outfield werden eentjes tweetjes en dat kon wel eens duur worden. De gevraagde runrate kwam nooit boven de zes runs per over uit.

Gorases en Irene Van Zyl hadden nog niet veel runs gemaakt in deze Series, maar hadden het best voor het laatst bewaard. Vooral het runnen tussen de wickets was veel brutaler dan Nederland eerder op de dag had laten zien.

Gorases en Van Zyl leken het knap af te maken tot een blinde haal op Iris Zwilling een eind maakte aan de innings van Gorases.

Shihepo maakte dankbaar gebruik van een full toss die meedogenloos voor vier werd geslagen. Deze boundary betekende dat Namibië genoeg had aan drie runs van de laatste over.

Van Zyl koos juist op dit moment voor een rampshot. Dat kostte haar haar wicket. Onnodig en gevaarlijk, omdat zij daarmee de nummer negen Foerster naar de crease bracht. Die kreeg de ballen van de fantastisch bowlende Frédérique Overdijk niet weg.

Daarmee kon captain Babette de Leede alsnog de cup omhoog houden die door KNCB-CEO Richard de Winter werd uitgereikt.

Het waren vijf goede wedstrijden, waarin het bowlen en fielden beter was dan het batten, en twee teams die zeer aan elkaar gewaagd waren.