Winst naar West Indies ondanks fantastische innings Singh en Nidamanuru

In deze ‘Summer of Cricket’ speelt Nederland tegen vier toplanden: in de Super League tegen de West Indies, Engeland en Pakistan, en twee T20s tegen Nieuw-Zeeland.

VRA was door Betty Timmer en haar team veranderd in een sfeervol klein stadion. Drie topklasse commentatoren verzorgden een toelichting op de livestream die via ESPN en (in Nederland) Viaplay werd uitgezonden.

Alzarri Joseph en Anderson Phillip openden de bowling nadat de ‘Windies’ de toss hadden gewonnen. De Nederlandse openers Vikram Singh en Max O’Dowd moesten even wennen aan de snelheid. In de vierde over vond Singh echter drie maal de boundary: 16/0/4.

Vikram Singh batte alsof hij nooit anders deed. Vooral Anderson Phillip kreeg geen grip op de 19-jarige lefthander. In de negende over sloeg Singh twee steenkorte ballen van de 25-jarige pacer over fine leg voor zes.

De komst van spinner Akeal Hosein zorgde er niet alleen voor dat het scoringstempo iets terugliep, maar ook dat het wicket van Singh viel. Een LBW-appel werd afgewezen, maar succesvol gereviewd door de West-Indiërs. Singh een fantastische 47, Nederland 63/1 na twaalf overs. Hoewel Vikram zijn 50 helaas miste, een prima start.

Met Musa Ahmad bleef de left hand / right hand-combinatie intact. Twee batters die de strike roteerden en vrij gemakkelijk de single vonden.

In de 22e over speelde Musa across the line. Hosein trok deze bal echter flink door en de tweede LBW was een feit: 102/2. In de 27e over sneuvelde O’Dowd voor een geduldige 39: 124/3. De run rate was niet slecht, rond de 4.6.

De dertigste over zag het vertrek van Bas de Leede (17). 137/4 was nog steeds een perspectiefrijke tussenstand, maar er lag nu wel enige druk op de middle order.

De Leedes vertrek bracht debutant Teja Nidamanuru naar de crease. Behalve met een stevige West-Indische aanval werd hij ook met een stortbui geconfronteerd.

Na een forse rain delay werd de wedstrijd hervat om 15.35 uur. Er was sprake van gewijzigde condities, te weten 2x45 overs. Anderson Phillip kwam terug voor zijn derde spell. Edwards werd het derde LBW-slachtoffer van de dag. Zijn review mocht niet baten: 155/5.

Alzarri Joseph, die soms de 145 km/uur aantikte, kwam terug in de aanval. Hij nam het wicket van Seelaar (14): 183/5. Van Beek (11) en Nidamanuru (een uitstekende 58 not out bij zijn debuut) maakten er vlot 55 bij voor het zevende wicket. De eindstand werd bepaald op een respectabele 240/7. Left arm spinner Hosein nam 2-29/9.

Innings West Indies

De DLS-target werd vastgesteld op 247. Door de regen begon de tweede innings laat: na 17.00 uur, met Van Beek en Kingma als openingsbowlers. Openingsbatsmen Shai Hope en Shamarh Brooks hadden niet veel tijd nodig om op de prima Amstelveense strip gesetteld te raken. Na de tot negen overs ingekorte powerplay was het 40/0.

Kingma werd na twee zessen vervangen door Seelaar. Aan de andere kant nam Ryan Klein het over van Logan van Beek. In de zestiende over had Seelaar pech toen Brooks een bal tegen de midstump aan speelde: de bails bleven liggen. Verder gaven de twee openers nauwelijks een kans weg. Bij de drinks break na zestien overs lagen ze perfect op schema, met tien wickets in handen.

Nederland kreeg het lange tijd simpelweg niet voor elkaar om een doorbraak te forceren. Ook niet met offspinner Aryan Dutt die zijn eerste bal in het water zag verdwijnen.

Brooks bereikte als eerste zijn halve century, niet lang daarna gevolgd door Hope. De stand was inmiddels opgelopen naar 120 toen Van Beek alsnog het eerste wicket pakte met een onwaarschijnlijke caught and bowled. Brooks uit voor 60. Een bal later kon Nkrumah Bonner inrukken (LBW). Pooran overleefde de hattrick-bal.

Pooran werd kort daarna LBW gegeven, maar de review liet zien dat de ball van Dutt de legstump zou hebben gemist. Enkele ballen later probeerde Pooran een snellere van Dutt te pullen. Clean bowled, 133/3 en een sprankje hoop voor de pakweg 300 Oranje-supporters.

Ogenschijnlijk was er nog best wat werk aan de winkel voor de West Indies, die 107 runs uit 17 overs moesten zien te maken. Shai Hope en Brandon King trapten het gaspedaal echter in en keken nooit tegen een onhaalbare required run rate aan. Hope bereikte een fantastische century in de 37e over en het 100-partnership werd een feit in de 42e.

Na de tijdelijke upset veroorzaakt door Van Beek en Dutt namen de West Indies dus al snel weer het initiatief. Zij kwamen niet meer in de problemen en voltooide de perfecte run chase in de 44e over. Brandon King pikte nog zijn halve century mee met een strike rate van ruim 113.

Nederland gaf West Indies veel beter partij dan in de laatste twee ontmoetingen, hoewel die lang geleden waren. Er waren tientallen pluspunten te noteren, zowel battend en bowlend als fieldend: de innings van Nidamanuru en Singh, het grondfielden, het bowlen van Van Beek en Seelaar.

Anderzijds is het wel de vraag hoe en met wie Nederland wickets gaat nemen nu er door de West-Indiërs nauwelijks kansen werden weggegeven.